1گروه حشره شناسی ، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، ، ،شیراز
2گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
3گروه حشره شناسی ، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، شیراز
چکیده
تریپس ها و شته ها از آفات مهم محصولات گلخانه ای هستند که علاوه بر خسارت مستقیم با انتقال بیماری های ویروسی مشکلات دوچندانی به وجود می آورند. در سال های اخیر از سنک های جنس Orius spp به دلیل قدرت بالای شکارگری به عنوان عامل کنترل بیولوژیک این آفات مکنده، به ویژه در گلخانه ها استفاده می شود. یکی از معیارهای مهم در بررسی کارایی شکارگران و پارازیتوییدها، واکنش آنها به تغییر تراکم میزبان یا همان واکنش تابعی است. در این پژوهش واکنش تابعی سنک ماده Reuter Orius albidipennis روی تریپس پیاز Thrips tabaci Lind و شته سبز سیب Aphis pomi Degeer در شرایط آزمایشگاهی (دمای °C 2 ± 25 ، رطوبت نسبی 10±50 درصد و دوره نوری 12 ساعت روشنایی، 12 ساعت تاریکی) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. آزمایش درون پتری دیش و به مدت 24 ساعت انجام شد. هر یک از تراکم های 2، 4، 8، 16، 32 و 64 تریپس و شته در 10 تکرار، در اختیار یک سنک ماده بالغ حداکثر با عمر 24 ساعت قرار داده شد و پس از گذشت 24 ساعت تعداد حشرات کشته شده توسط سنک مورد شمارش قرار گرفت. واکنش تابعی با استفاده از مدل راجرز، برای هر دو آفت تریپس پیاز و شته سبز سیب از نوع II تعیین شد. پارامترهای قدرت جستجوگری و زمان دستیابی سنک شکارگر به ترتیب 517/1 و 068/0 روی تریپس و 369/1 و 067/0 روی شته محاسبه گردید و اختلاف معنی داری بین دو شکار مشاهده نشد. نتایج حاصله حاکی از کارایی و قدرت بالای شکارگری سنک O. albidipennis روی تریپس پیاز و شته سبز سیب می باشد.
ابتدای صفحه