سوسک برگخوار سیبزمینی،(Leptinotarsa decemlineata (Say، از مهمترین آفات سیبزمینی در کشورهای تولید کننده این محصول میباشد. با توجه به مشکلات ایجاد شده در ارتباط با افزایش مقاومت این حشره به تعدادی از آفتکشها، مطالعه تاثیر تعداد سه ترکیب تنظیمکننده رشد حشرات شامل دیفلوبنزورون، پریکوسن-I و پریکوسن-II روی دستگاه گوارش لارو سوسک برگخوار سیبزمینی به دو روش گوارشی و موضعی بررسی گردید. بر اساس نتایج بهدست آمده، در لاروهای تیمارشده با دیفلوبنزورون، مهارکننده سنتز کیتین، ساختار کوتیکولی بخشهای جلویی و عقبی دستگاه گوارش دچار تغییر شده که این تغییرات بیشتر بهصورت ایجاد حفره بین لایههای کوتیکول درونی بود. بیشترین تغییرات در بخش میانی دستگاه گوارش، در سلولهای پوششی مشاهده گردید، بهطوریکه این سلولها قابلیت ساختمانی و کارایی خود را از دست داده و تحلیل میروند. در لاروهای تیمارشده با پریکوسن-I و II، مهارکنندههای هورمون جوانی، بیشترین تغییرات در بخش میانی دستگاه گوارش مشاهده شد که شامل تغییرات شدید در سلولهای پوششی، ایجاد فاصله بین سلولهای پوششی و غشای پایه و از بین رفتن انتهای مژکهای ردیفی سلولهای پوششی بود. علاوه بر آن مهارکنندههای هورمون جوانی موجب ایجاد تغییرات ساختمان کوتیکولی در بخش جلویی و عقبی دستگاه گوارش شد. همچنین کاهش رشد و کوچکتر شدن اندازه بدن لاروهای تیمار شده با ترکیبات فوق در مقایسه با تیمار شاهد در نتیجه تغییرات ایجاد شده در سلولهای پوششی دستگاه گوارش و بهدنبال آن ایجاد اختلال در فرایند هضم و جذب مواد غذایی مشاهده گردید.
ابتدای صفحه